Lees hier  het verslag van ons weekendje Venetië.

Vrijdag 25 april 2003

Vandaag zijn we naar Venetië vertrokken. Om 20.05 uur vertrok ons vliegtuig naar Venetië. We vlogen in een boeing 737 die volgens mij helemaal vol zat.
Om 21.40 uur landde ons vliegtuig in Venetië op Marco Polo Airport. Aangezien we alleen maar handbagage hadden konden we meteen door de douane en op weg naar de bussen. We kochten een kaartje aan het loket voor de bus naar Venetië. Zo'n kwartiertje later kwamen we op het Piazzale da Roma. Vandaar uit wilden we naar het hotel lopen. Dit zou niet zo ver zijn geweest, mits we goed waren gelopen en de bordjes duidelijk geweest zouden zijn .
We besloten een plattegrondje te kopen, zodat we het wat makkelijker zouden moeten kunnen vinden. Maar een straat breed staat aangegeven en het blijkt een smal steegje te zijn, kom je toch aardig in verwarring...
Uiteindelijk kwamen we twee uur later in het hotel aan. Het heette hotel Gorizia.
We besloten om maar meteen te gaan slapen . (Al gaat dat een stuk beter als je de luiken helemaal sluit in plaats van op een kier laten staan.)

Zaterdag 26 april 2003

Vanochtend waren we al vroeg wakker. Tegen een uurtje of half negen zaten we al aan het ontbijt. Het ontbijt bestond uit een broodje een croissantje (dat naar een krentenbol zonder krenten smaakte), een bekertje yoghurt, een glaasje jus d'orange en een kopje thee of koffie.
Na het ontbijt vertrokken we richting het San Marco Plein. Ik wilde eigenlijk de San Marco Basiliek ook wel van binnen zien, maar de hele lange rij die buiten stond te wachten deed me toch wel even schrikken . We hadden alle twee zoiets van daar gaan wij niet in staan. (later bleek er een speciale mis te zijn, die een paar uur duurde). Later op de dag zouden we het nog eens gaan proberen.
Om de Campanile in te gaan stond gelukkig niet zo'n lange rij. Deze 100 meter hoge toren is door middel van een lift te betreden. Op 60 meter hoogte kijk je dan uit over de stad. Het is een schitterend uitzicht.
Eenmaal weer beneden gaan de via de Piazzetta en de Riva degli Schiavoni verder met onze wandeling door Venetië. Overal zie je dan mooie plekjes, bruggetjes en straatjes.
's Middags hebben we een bezoekje gebracht aan het Palazzo Ducale. Het dogenpaleis. Het Dogenpaleis bevat prachtig gedecoreerde zalen door kunstenaars Tintorette en Veronse. Hier zijn we wel een paar uur zoet geweest doordat we ook meteen een bezoekje brachten aan de brug der zuchten en de oude gevangenis.
Toen we uit het dogenpaleis kwamen was de rij voor de San Marcobasiliek een heel stuk kleiner geworden. We klommen via een steile trap naar de galerij waar de beroemde bronzen paarden van San Marco staan. De basiliek hebben we vanaf boven bezichtigd en zijn daarna weer uit de basiliek gegaan.
Vervolgens hebben we een boottochtje gemaakt op een van de vele vaporetto's. En kwamen toen zelfs ook nog even op Lido terecht. Uiteindelijk zijn we nog even terug gegaan naar het hotel om even uit te rusten. 
's Avonds wilden we kijken of je bij de brug van Rialto de zon een beetje leuk onder kon zien gaan achter de huizen. Maar helaas de lucht was inmiddels helemaal dichtgetrokken en was er dus weinig van een ondergaande zon te zien. 
We hebben toen een leuke ristorante op gezocht aan het Grand Canal. De bediening was vriendelijk en het eten smaakte goed. Na het eten maakten we weer een wandeling door de stad. Onderweg kochten we nog venetiaanse koek bij een bakkerijtje voor de volgende ochtend.
Op het San Marco Plein kocht Michel een witte roos voor mij die lekker rook. We vervolgden onze wandeling om na enkele uurtjes en behoorlijk moede voeten nog even van de jazz muziek op het San Marco plein te genieten terwijl we op een bankje zaten tegen het Dogenpaleis. Nadat onze voeten even hadden kunnen genieten van een welverdiende pauze liepen we weer wat verder en dronken nog wat in één van de vele knusse straatjes die Venetië rijk is.

Zondag 27 april 2003

Gelukkig hebben we vannacht beter kunnen slapen. We hadden namelijk de luiken helemaal dichtgedaan . Na een heerlijke douche en het ontbijt gingen we weer op pad.
Helaas regende het deze ochtend . We bedachten dat we het Archeologisch museum wel konden bezoeken en daarna bekijken wat het weer zou doen. Dat bleek een goed plan te zijn. Terwijl wij in het museum waren klaarde buiten het weer op. Eenmaal buiten begon de zon al weer aardig te schijnen en was er steeds meer blauwe lucht te zijn. Kortom onze jassen hebben we niet meer aangedaan .
We zijn toen richting Santa Maria del Giglio te gaan lopen. Dat is het plein voor de Maria van de Lelie-kerk en is het hoofdkwartier van de gondeliers, en in de loop van de avond weerklinken hier hun serenades. Daar kwamen we op een leuk zonnig pleintje waar we het tijd vonden voor een drankje.
Na het drankje genuttigd te hebben liepen we naar Santa Maria della Sulte. Venetië richtte dit grote gebouw in 1630 op uit dankbaarheid dat de Maagd Maria een eind had gemaakte aan de vreselijke pestepidemie die de stad teisterde. Het Feest van de Salute herinnert nog altijd aan deze gebeurtenis.
Na nog wat verder gedwaald te hebben door de diverse straatjes pakten we de vaporetto naar Ponte di Rialto. Zonder de Rialtobrug, de belangrijke verbinding over het Grande Canal, zou Venetië nooit de stad van de dogen zijn geworden.
Van daaruit zijn we even naar het hotel terug gegaan om iets luchtigers aan te trekken. Het was namelijk inmiddels al weer behoorlijk warm geworden .
De lunch hebben we aan het Grand Canal genuttigd. Alle twee een heerlijke pizza met een dunnen bodem. Leuke detail is dat het bord te klein was voor de pizza .
Vervolgens vervolgden we onze wandeling door de stad. Deze keer door de omgeving van Frari. Michel had een wandeling in een van de boekjes gezien en stelde voor om die te gaan lopen.
Daarna hebben we even de echte toerist uitgehangen (al dan niet vrijwillig ) en hebben we veel winkeltjes en kraampjes bekeken op zoek naar iets leuks voor moederdag. Er was een hoop prullaria te koop. Het leukste was misschien nog wel om de tasjesverkopers telkens heel snel hun spullen te zien pakken als de politie weer was gesignaleerd.
In het hotel genoten onze voeten weer even van een welverdiende rust. Wat was dat zalig om je voeten even omhoog te kunnen doen. Na een tijdje gelezen en gedut te hebben werd het tijd om iets warmers aan te trekken en op zoek te gaan naar een plekje om wat te eten.
Voordat we gingen eten zijn we naar Riva degli Schiavoni gelopen om daar te kijken naar de ondergaande zon. De zon zagen we achter de gebouwen verdwijnen en de lucht kleurde mooi rood.
Helaas hadden we niet zo'n goed keus gemaakt qua restaurant . Van een culinair hoogstandje was geen sprake al deed de rekening dat wel geloven...
Tenslotte hebben we nog wat "Venice by night"-foto's gemaakt. En weer even heerlijk genoten van het kijken naar mensen op het San Marco plein met op de achtergrond heerlijke sfeer muziek.
Om de avond af te sluiten hebben we nog in een heel klein barretje wat gedronken alvorens we terug gingen naar onze hotelkamer .

Maandag 28 april 2003